سندرم عدم تعهد شناختی چیست؟
به گزارش کونفه، آیا تابحال متوجه شده اید که زیاد رویاپردازی می کنید؟ یا این که اغلب تنبل هستید و تمایل دارید از زیر انجام کارها در بروید؟ در این صورت امکان دارد به «سندرم عدم تعهد شناختی» یا CDS مبتلا باشید.
به گزارش کونفه به نقل از ایسنا، سندرم عدم تعهد شناختی (cognitive disengagement syndrome) نخستین بار توسط روانشناسان در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ توصیف شد، زمانیکه آنها متوجه شدند بعضی از افراد این خصوصیت ها را پایدارتر از دیگران نشان می دهند.
تمایز در اثر نهفته است. برای افراد مبتلا به CDS، رفتار آنها به صورت قابل توجهی با زندگی روزمره، عملکرد تحصیلی و تعاملات اجتماعی شان تداخل دارد.
هرچند همه ما گهگاه رویاپردازی می نماییم اما افرادی که CDS دارند به سختی می توانند برای مدت طولانی روی کارها متمرکز بمانند. این فقط در ارتباط با بی توجهی یا تنبلی نیست، CDS یک الگوی پایدار می باشد که می تواند توانایی فرد برای موفقیت در زمینه های مختلف زندگی را مختل کند.
بیشتر بخوانید:
بیش فعالی؛ اختلال یا مزیت تکاملی؟ بر خلاف اختلال «بیش فعالی و نقص توجه» (ADHD) که شامل بیش فعالی و تکانشگری است، CDS با «سرعت شناختی کند» مشخص می شود.
هرچند این بیماری بعنوان یک «اختلال توجه» متمایز در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، طبقه بندی استاندارد اختلالات روانی که توسط متخصصان در ایالات متحده استفاده می شود، شناسایی نشده است با این وجود تحقیقات رو به رشد نشان داده است که باید به آن توجه بیشتری شود و باید جدا از ADHD به آن نگاه کرد.
یک راه جهت بررسی این دو اینست که اگر فردی ADHD داشته باشد، می تواند روی چیزی تمرکز کند اما احتمالا حواسش پرت می شود و تمرکز خویش را به چیز دیگری تغییر می دهد اما اگر فردی CDS داشته باشد در همان وهله اول قادر به تمرکز نیست.
چگونه CDS را شناسایی کنیم؟ تشخیص مشکل است چونکه هیچ معیار رسمی وجود ندارد. با این وجود بعضی از روانشناسان از تلفیقی از پرسشنامه ها و مشاهدات رفتاری برای ارزیابی علائمی مانند خیال پردازی مکرر، مه آلود شدن ذهن و سرعت پردازش آهسته استفاده می نمایند.
والدین و معلمان اغلب این رفتار را در کودکانی گزارش می کنند که به نظر می آید پاسخ دادن به سوالات و تکمیل وظایف برای آنها بیشتر طول می کشد.
سرعت پردازش آهسته به این مفهوم است که افراد برای دریافت اطلاعات، درک آن و پاسخ به آنها زمان بیشتری نیاز دارند. بعنوان مثال، در مدرسه، دانش آموزی با سرعت پردازش پایین امکان دارد برای پاسخ دادن به یک سوال یا تکمیل یک تکلیف بیشتر زمان بخواهد چونکه آنها به فرصت بیشتری برای درک مطالب و فکر کردن در مورد پاسخ خود احتیاج دارند.
این به علت کمبود هوش یا تلاش کم نیست بلکه مغز آنها به آسانی اطلاعات را با سرعت کمتری پردازش می کند.
حمایت و درمان CDS هنوز درحال تکامل است. «درمان شناختی رفتاری» (CBT) معمولا جهت کمک به افراد برای ایجاد راه های بهتر برای مقابله و بهبود تمرکز استفاده می شود.
بعضی از متخصصان درحال بررسی استفاده از داروهای محرک، مشابه داروهای مورد استفاده برای ADHD هستند، اما شواهد هنوز قطعی نیستند.
تغییرات سبک زندگی مانند داشتن یک روال خواب پایدارتر و ورزش منظم هم جهت کمک به مدیریت علایم سفارش می شود.
چالش های نداشتن آگاهی یکی از بزرگترین مشکلات عدم آگاهی است. خیلی از افراد همچون بعضی از متخصصان مراقبت های بهداشتی، امکان دارد CDS را صرفاً تنبلی یا عدم تلاش شناسایی کنند. این انگ می تواند از کمک گرفتن و دریافت حمایت مورد نیاز افراد جلوگیری نماید.
به رغم عدم شناسایی رسمی، تخمین زده می شود که CDS امکان دارد بر بخش قابل توجهی از جمعیت تاثیر بگذارد.
تحقیقات نشان می دهد این اختلال می تواند به اندازه ADHD شایع باشد که حدود ۵ تا ۷ درصد از کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. این نشان داده است که تعداد قابل توجهی از افراد امکان دارد بدون این که بدانند با علایم CDS دست و پنجه نرم می کنند.
به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، درک CDS خیلی مهم است چونکه می تواند به افراد صدمه دیده کمک نماید تا حمایت مورد نیاز خویش را دریافت نمایند.
با درک این مورد که رفتار فرد مبتلا به CDS فقط عجیب و غریب نیست بلکه شاخصهای بالقوه یک مبحث گسترده تر است، می توانیم بهتر از افراد در مدیریت علایم و بهبود کیفیت زندگی شان حمایت نماییم.
منبع: كونفه
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب