کم خونی فقر آهن علایم و درمان
کونفه: به گزارش کونفه، کم خونی فقر آهن، شایع ترین نوع کم خونی است و زمانی اتفاق می افتد که گلبول های قرمز خون به علت کمبود آهن در بدن خیلی کم باشد.
به گزارش کونفه به نقل از ایسنا، بدن برای تولید گلبول های قرمز خون که اکسیژن را به سراسر بدن منتقل می کنند از آهن استفاده می نماید. بدون آهن کافی، امکان دارد تعداد کمی گلبول قرمز سالم برای حمل اکسیژن کافی برای رفع نیازهای بدن وجود داشته باشد که این وضعیت کم خونی فقر آهن نامیده می شود.
افراد دچار کم خونی فقر آهن، علائمی مانند خستگی مفرط، ضعف، سرگیجه یا سبکی سر، سردرد، حساسیت به دما، دست و پاهای سرد، تنگی نفس، درد قفسه سینه، مشکل در تمرکز، تپش قلب یا ضربان قلب سریع، سندرم پای بی قرار، میل به چیزهای غیر مغذی مانند خاک، نشاسته یا یخ، اشتهای ضعیف بخصوص در کودکان، ناخن های شکننده، ترک در کناره های دهان، ریزش مو، التهاب زبان، پوست رنگ پریده یا زرد غیر طبیعی، ضربان قلب یا تنفس نامرتب دارند.
مقدار طبیعی هموگلوبین در یک فرد بالغ به صورت معمول در محدوده تقریبی ۱۲۰ تا ۱۸۰ گرم در لیتر است. سفارش می شود که مردان بزرگسال روزانه 8 میلی گرم آهن و زنان بزرگسالان 18 میلی گرم در روز پیش از 50 سالگی و 8 میلی گرم بعد از این سن دریافت نمایند.
بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، برخی عوامل و شرایط سبب می شود که جذب آهن دشوار شود یا حتی سبب از دست دادن خون زیادی شوند که این می تواند منجر به کم خونی فقر آهن شود. برخی بیماریها مانند بیماری التهابی روده، کولیت زخمی، سلیاک، عفونت هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) سبب بروز این شرایط می شود. همینطور جراحی دستگاه گوارش مانند جراحی بای پس معده، جهش های ژنتیکی نادر، ورزش های استقامتی، خونریزی دستگاه گوارش، خونریزی داخلی ناشی از زخم یا سرطان روده بزرگ، استفاده منظم از آسپرین یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، دوره های قاعدگی سنگین، خون ریزی مجاری ادراری، نارسایی کلیه، نارسایی احتقانی قلب هم می توانند سبب جذب آهن به شکل دشوار یا خون ریزی شوند.
کم خونی فقر آهن، شایع ترین نوع کم خونی است و اغلب در دوران حاملگی به سبب از دست دادن خون یا کاهش توانایی جذب آهن رخ می دهد. پزشکان به صورت معمول با بهره گیری از یک آزمایش خون ساده می توانند کمبود آهن را تشخیص دهند. درمان کم خونی فقر آهن می تواند شامل مصرف مکمل های آهن با نسخه برای چندین ماه باشد. مواردی که یک بیماری زمینه ای سبب کمبود می شود، امکان دارد فرد به درمان گسترده تری نیاز داشته باشد.
درمان دقیق کمبود آهن به سبب و شدت بیماری بستگی دارد. پزشکان، قرص آهن را در اکثر موارد تجویز می کنند. همینطور مکمل ها اغلب بدون نسخه در دسترس هستند اما مهم می باشد که مکمل ها را براساس دستور مصرف کرد؛ چون که آهن بیش از اندازه می تواند سمی باشد و به کبد صدمه برساند. درمان کم خونی با مکمل ها به صورت معمول 3 تا 6 هفته زمان می برد.
بهتر است از غذاهای سرشار از آهن در رژیم غذایی روزانه مانند تخم مرغ و گوشت استفاده کرد. گیاه خواران که رژیم غذایی گیاهی دارند، امکان دارد سطح آهن پایینی داشته باشند. گیاه خواران برای تأمین آهن مورد نیاز خود می توانند از حبوبات، عدس، غلات صبحانه، کلم پیچ، کلم، کلم بروکلی، آجیل، میوه های خشک، لوبیا، نخود فرنگی، مرکبات و اسفناج بهره گیرند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب