چطور افسردگی ناشی از قرنطینه را كنترل كنیم؟
كونفه: خیلی از انسان ها، هنگامی كه در زندگی با یك بحران مواجه می شوند، نگاه شان به زندگی تغییر می كند و این مسئله می تواند منجر به تغییر سبك زندگی شان بشود. هم اكنون، ویرویس كرونا بعنوان یك بحران، تاثیر زیادی در زندگی همه انسان ها گذاشته و سبب شده است كه در مورد معنای زندگی بیشتر فكر كنند. شاید تا الان قدر چیزهایی را كه داشتیم نمی دانستیم ولی این ویروس سبب شده كه بدانیم این نعمات تا چه اندازه برای ما حیاتی و مهم بوده اند. در واقع این ویروس منجر به تجربه احساساتی منفی مثل اضطراب، دلهره و نگرانی شدید شده است. انسان در این شرایط مجبور شده كه شرایط قرنطینه را تحمل كند تا بتواند از تجربه آن احساسات منفی، دور باشد.
ملیكا قراگوزلو: در قرنطینه بودن سبب شده است كه ما از زندگی اجتماعی خومان دور باشیم كه این خودش عوارضی مانند افسردگی را به دنبال دارد. همین طور خیلی از افراد با توجه به این كه اوقات فراغت بیشتری را در قرنطینه سپری كرده اند، نمی دانند چگونه این دوران را سپری كنند. بعضی از افراد هم عادت به خانه ماندن و انجام رفتارهایی كه پیشنهاده شده مانند مطالعه كردن یا تماشای فیلم را ندارند و به همین خاطر این بی نظمی و یكنواختی سبب شده كه خلقشان پایین تر بیاید و گرفتار افسردگی بشوند.
افسردگی قرنطینه ناشی از چیست؟
ناصر قاسم زاد، روانشناس و مدیرعامل انجمن پشتیبانی از سلامت، بهداشت و روان جامعه، در گفت و گو با خبرآنلاین، از عوامل بروز افسردگی در قرنطینه این طور می گوید: «مردم انتطار داشتند به رسم دیرینه عید باستانی نوروز، مراسم و سنت هایش را اجرا كنند ولی این مراسم بواسطه بروز ویروس كرونا ابتر شد؛ این مسئله آحاد جامعه را تحت تاثیر تبعات منفی خودش قرار داد. از اسفند به این سمت كه كرونا شروع شد، یك بخشی هم كه تبعات اقتصادی ناشی از این ویروس فشار مضاعفی را روی اقشار مختلف جامعه نه فقط درجه پایین كه معمولا دولت ازش یاد می كند، در تمام آحاد جامعه در تمامی افرادی كه به صورتی یك كار اقتصادی می كنند و نان آور خانواده هایشان هستند، تاثیرات منفی داشته است و خود این هم باز یكی از دلیلهای و ریشه های افسردگی و ایجاد تنش را در جامعه رقم زد و به صورتی می شود اظهار داشت كه در قرنطینه خانگی ما شاهد این هستیم كه خیلی از سرگرمی ها و علایق و كارهای كودكان، زنان و آقایان هم با تعطیلی مواجه می شود. به خصوص در كلان شهرهایی مانند تهران كه حدود سه چهارم مناطق مسكونی، خیلی همخوانی با استانداردهای رایج را ندارند.»
وی ادامه می دهد: «مردم شرق، مردمی هستند كه احساسات در روابطشان، بسیار تاثیر دارد و آدم هایی اهل گفت و شنود هستند. آدم های دیداری هستیم، چهره به چهره و رو در رو. كه این دیدارها به صورتی به حفظ بهداشت سلامت روانی افراد كمك می نماید. خانواده های بسیاری، در مشاوره های آنلاینی كه دارم می گویند كه به پدر مادرهایشان حتی سر نمی زنند به سبب اینكه می ترسند ناقل این ویروس باشند. همین ها سبك زندگی ما را گرفتار تغییر كرده است. یعنی سبك زندگی ما دیگر مثل گذشته نیست. خیلی از مراجعان من الان از تغییر ساعت خوابشان گله می كنند برای اینكه دائم در خانه هستند و این ساعت خواب به هم می خورد.»
ثریا احمدی، روانشناس اما نظری كاملا متفاوت دارد. او به خبرآنلاین می گوید كه افسردگی بسته به شخصیت افراد در آنها بروز پیدا می كند و ادامه می دهد: «من فكر می كنم افسردگی در قرنطینه برای كسی پیش می آید كه سابقه افسردگی داشته و قبلا هم در شرایط دیگری افسرده بوده و حالا در شرایط قرنطینه افسرده تر می شود ولی فكر نمی كنم این برای همه پیش بیاید.»
شخص افسرده آن كسی نیست كه كلافه و بی حوصله است. اسم هر خستگی ای را افسردگی نمی گذارند. افسردگی یك پدیده كاملا جدی است كه در صورت اثبات نیاز به دارودرومانی و روان درمانی دارد. اما شخصی كه فقط حالات افسردگی را دارد-نه خود افسردگی- باید به خودش بگوید همه این تجربه را دارند و همه در شرایط یكسانی هستند و این حالی كه من الان دارم، موقتی است.
احمدی ادامه می دهد «من فكر می كنم كه بهتر است اسمش را افسردگی نگذاریم. امكان ندارد كه یك آدمی تنها بخاطر قرنطینه افسردگی بگیرد. افسردگی بار سنگینی دارد. به نظر من این آدم ها یا از قبل افسردگی و یا پیش زمینه ای داشته اند كه باید بررسی بشود.»
تاثیر رسانه ها در تشدید افسردگی
رسانه ها در همه چیز تاثیر می گذارند. بخصوص در شرایط كرونا و قرنطینگی. اما هیچ گاه نمی توان چیزی را تنها مثبت و یا منفی دانست. هر چیزی حدودا بین یك طیف مثبت و منفی قرار می گیرد. ممكنست یك سمت كمتر و یك سمت بیشتر باشد. مثلا اگر از بامداد كه از خواب بلند می شوید، تلفن تان را باز كنید و چند پیام در مورد مرگ و میر ناشی از كرونا بخوانید، همین موجب تشویش ذهنتان خواهد شد. اگر شما بتوانید چیزی را تغییر دهید، آن، نگرش خودتان به مسائل اجتماعی است. اگر بجای فقط دنبال كردن اخبار بد، كتاب بخوانید و فیلم ببینید، از خیلی از این تشویش ها می توانید در امان بمانید. شما دانشمندی نیستید كه در این زمینه تحقیق كنید اما می توانید با پخش نكردن شایعات، به آنها كمك كنید.
قاسم زاد در مورد تاثیر رسانه در زندگی قرنطینه ای می گوید: «پاسخگو نبودن رسانه ملی، به نیازها، حس ها و علایق مردم می تواند زمینه را برای آن تنش ها به وجود بیاورد. به هر حال آن برنامه هایی كه بتواند بیننده را جذب كرده و پای تلوزیون بنشاند، مخاطب را بتواند اقناع كند، وجود ندارد. حالا این ها همه دست به دست هم می دهند و زمینه را برای ایجاد اضطراب و افسردگی شهروندان رقم می زنند»
رویا موسوی، روانشناس بالینی در این مورد اضافه می كند: «همه گیری این ویروس، نگرانی هایی را طبعا در ما به وجود آورده كه یك سری از آنها سالم می باشد و بعضی دیگر ناسالم. نگرانی های سالم مثلا آگهی می دهند كه اینجا آلوده است، این كار را نباید انجام بدهیم، این كار را باید انجام دهیم؛ این ها چیزهایی هستند كه به من آگهی داده و من باید اقدام مناسبی برای حل آن انجام دهم تا مشكل بر طرف شود. اما یكسری از نگرانی ها ناسالم و مانند پارازیت هستند. افكاری تكراری و ناكارآمد كه موجب استرس و فشار روانی مضاعف در ما می شوند كه این نوع نگرانی ها به هیچ عنوان ارزش توجه ندارند. باید بدانیم كه قابل حل نیستند و هیچ راهكاری هم برای شان وجودندارد.»
وی در مورد نقش رسانه در این وادی می افزاید: «نقش رسانه در این مورد از آن جهت حائز اهمیت كه به افكار جهت می دهد و افكار عمومی را به سمت و سویی سوق می دهد كه افكار سالم یا ناسالم را بپذیریم. باید حواسمان باشد كه از رسانه هایی كه افكار ناسالم را منتشر می كنند، تغذیه نكنیم.»
چگونه از این وضع خارج شویم؟
قاسم زاد در مورد چگونگی مقابله با این افسردگی به خبرآنلاین می گوید: «نكته اول و مهم این است كه ببینیم تشخیص این افسردگی آیا درست است یا خیر. پس از آن زمینه هایی را كه می تواند برای مقابله با این افسردگی به كار بیاید، برای این فرد نیازمند تجویز نماییم. این كه نظم پیكر شخص به هم نخورده باشد. در آن سطوح پیشرفته ما می بینیم كه خواب فرد به هم می خورد، افكار فرد به هم می ریزد، اشتهای فرد به هم می خورد و افكار منفی دارد و یا بالعكس. خواب فرد زیاد می شود، گرفتار اضافه وزن می شود.»
او ادامه می دهد: «این جا ما مداخله روانپزشكی را هم داریم كه دارو در كنار روان درمانی است. ولی در بالای هفتاد درصد ما شاهد چنین چیزی نیستیم. به صورتی خلق فرد گرفتار كاهش می شود و كاهش انرژی پیدا می كند. سفارش هایی كه ما داریم، یكی نظم بخشیدن به زندگی فرد است یعنی اینكه آن فرد حتما ساعت خوابش را منظم كند و ساعت كارهای رایج و مورد نیاز را باتوجه به امكانات ضعیف در كلان شهرها، بیشتر كند. باز باتوجه به آن امكانات این نشاط و كارهای اجتماعی، داشتن روابط اجتماعی به نحوی كه فرد احساس بودن و سرزندگی بكند، خلاقیت فرد، كارآفرین بودن، تولیدگر بودن فرد را بتوانیم گسترش دهیم. بطوریكه اگر از قبل فعالیتی هم داشته، دانشجو بوده یا... با توجه با آن علاقمندی و پتانسیل اش، از او بخواهیم همان حرفه و كارش را ادامه بدهد و به صورتی احساس بودن و مفید بودن را در فرد باردیگر احیا نماییم. این كه طبیعتا مشاوره های تلفنی، می تواند كمك نماید. با كارشناسان روانشناس بتوانند مسائل و مشكلاتشان را در بین بگذارند. و آن جا بتوانند یك خط مشی را پایه گذاری كنند و راهكارهایی را كه متناسب با جنسیت و میزان سطح و بعد افسردگی فرد نیاز است را برایش تجویز كنند و به كار گیرند. به هر حال ما یك مجموعه ای از كاركردهای فرد را در افسردگی را در نظر می گیریم، باتوجه به آن اهتمام می نماییم یك پكیجی را برای فرد ارائه بدهیم كه هم كارآمد باشد، هم توان اجرایی آنرا داشته باشد، هم اثر گذار باشد. اگر این سه چهار مواردی را كه در آخر گفتم، اجرا و ایجاد بشود، نشان دهنده رخت بستن افسردگی و برگشت فرد به روال عادی گذشته است.»
موسوی ادامه می دهد: «می توانم یك راهی را پیشنهاد كنم. خودگویی های مثبتی با خودمان داشته باشیم كه این اوضاع موقت بوده و پایدار و دائمی نیست و به زودی به روزهای خوب گذشته بازمی گردیم. پس بهتر استكه افكار مثبتتری را بای خودمان داشته باشیم و راه دیگر این است كه صبور باشیم و نسبت خود و دیگران مهربان باشیم و انقدر چه به خودمان چه به دیگران سخت نگیریم كه این دوران آسان بگذرد. برای اینكه این شرایط تنها برای من و خانواده من و جامعه من نیست، تمام دنیا بااین مسئله درگیر است. بدانیم كه زندگی هموار پر از چالش است و برای مقابله با چالش های زندگی، باید مهارت حل مسئله را بلد باشیم تا بتوانیم به وسیله آن، میزان لطمه به خودمان و دیگران را به حداقل برسانیم. اهتمام نماییم رفتارهایی را انتخاب نماییم كه منجر به تجربه بیشتر احساسات و افكار مثبت بشود و افكار و احساسات منفی جایی در زندگی ما نداشته باشند. این گونه به خودمان احساس رضایت و خشنودی بیشتری خواهیم داد.»
۴۷۲۱۲
منبع: كونفه
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب