استاد جامعه شناسی دانشگاه فردوسی:
بهبود ساختارها، خشونت ضد کادر درمان را کاهش می دهد
به گزارش کونفه، خراسان رضوی عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه فردوسی مشهد اظهار داشت: خشونت ضد کادر درمان انعکاس دردی است که جامعه از نابرابری احساس می کند و این درد با بهبود ساختارها تسکین پیدا خواهد نمود.
مجید فولادیان در ویژه برنامه «سپید خونین» که امروز ۲۰ اسفند به همت سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی با مبحث تحلیل جنبه های روان شناختی و اجتماعی خشونت ضد کادر درمان در تالار دانشجوی دانشکده علوم پزشکی مشهد برگزار شد، با اشاره به اینکه ما در رشته جامعه شناسی ساختارها و فرآیندها را در وقوع یک رویداد مورد توجه قرار می دهیم، اظهار نمود: علت موضوعی به نام خشونت ضد کادر درمان که امروز در جامعه با آن دست و پنجه نرم می نماییم را باید در سال ۱۳۷۰ و آغاز سیاستهای نئولیبرالی در کشور بررسی کرد.
وی ادامه داد: از این سال واگذاری مدارس و بیمارستان ها به بخش خصوصی در کشور آغاز و در واقع مقدمه ای شد تا آموزش و درمان را در کشور طبقاتی نماییم، در آن سال ها هیچ کس فکر نمی کرد که ما به روزهایی در کشور برسیم که هیچ فرد متمولی علاقه ای به استفاده از خدمات بیمارستان های دولتی نداشته باشد و در آن سوی میدان، متقابلا هیچ فرودستی نتواند از خدمات بیمارستان های خصوصی استفاده نماید.
این استاد دانشگاه ضمن اشاره به این که این مورد سبب غفلت از مسئله بهداشت و درمان در کشور شده است، تصریح کرد: همچون تبعات این غفلت، ایجاد فشار روی کادر درمان همچون پزشکان و پرستاران و همینطور مردم است.
فولادیان با اشاره به اینکه این شکاف طبقاتی در نظام سلامت منجر به ایجاد یک موج نارضایتی عمومی شده و پزشکان و پرستان را در معرض خشونت توسط مردم قرار می دهد، اظهار داشت: این در شرایطی است که مردم قصور را از جانب پزشکان می بینند نه ساختاری که منجر به شکاف طبقاتی در نظام سلامت مردم شده است.
وی همچون مهم ترین نتایج خصوصی سازی در حوزه بهداشت و درمان را کمبود نیرو و بودجه در بیمارستان های دولتی برشمرد و اظهار داشت: فضای جامعه پزشکی امروز برخلاف آن چه عموم مردم تصور می کنند نیست، بویژه برای پرستارانی که در بیمارستان های دولتی کار می کنند درآمد پایین و فشار شغلی بالا دو عاملی است که فرسودگی شغلی را به یک قانون نانوشته برای این قشر تبدیل نموده است.
این استاد دانشگاه ضمن اشاره به ازبین رفتن سرمایه های اجتماعی بعنوان یکی دیگر از عاملهای مهم بروز خشونت در جامعه، تصریح کرد: مردم نباید احساس رهاشدگی داشته باشند چونکه این احساس منجر به ایجاد نارضایتی و بی اعتمادی نسبت به گروه هایی مانند پزشکان و سایر گروههای اجتماعی شده و در جامعه تولید خشم می کند.
وی افزود: سمت دیگر تمام این مسایل فشار اقتصادی و تأثیر آن بر رفتار خشونت آمیز است. در نتیجه چنین شرایطی افزایش هزینه های درمان را شاهد می باشیم آن هم در حالی که به علت اعمال تحریم ها ضد ایران، داروهای برخی بیماران هم یا کمیاب است یا اصلا وجود ندارد. این شرایط یک نارضایتی نهادمند به وجود می آورد که تبدیل به خشم می شود.
فولادیان با طرح این پرسش که این خشم ها عمدتا کجا اتفاق می افتد؟ بیان نمود: هرقدر از بیمارستان های خصوصی به دولتی نزدیک می شویم میزان خشونت افزوده می شود، چونکه فرسودگی شغلی و فشار کار در آنجا بیشتر است.
عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اینکه خشونت ضد کادر درمان فقط فیزیکی نیست و شکل های پنهان تری هم دارد، اضافه کرد: وقتی پرستاران در مواردی بعنوان نیروهای درجه دو دیده می شوند و برخی پزشکان با قراردادهای پاره وقت استخدام می شوند شاهد یک خشونت ساختاری هم ضد آنها هستیم.
وی با تکیه بر این که باید در نظام بودجه بندی کشور، بودجه دو بخش آموزش و درمان را به صورت معناداری افزایش دهیم، خاطرنشان کرد: باید در حوزه سلامت و آموزش، رشدهای چند برابری داشته باشیم و بدانیم این رشد بودجه، مقدمه ای است برای کاهش خشونت های آینده در کشور، البته مشروط به این که با سیاستگذاری های صحیح همراه باشد.
این جامعه شناس خاطرنشان کرد: خصوصی سازی افسارگسیخته در جامعه چیزی است که خشم و خشونت را زیاد می کند و برای پیشگیری از این صدمه ها باید سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی را افزایش دهیم. وقتی اقتصاد عمومی جامعه بهبود یابد، احساس خشم مردم نسبت به کادر درمان کاسته می شود. در واقع خشونت ضد کادر درمان انعکاس دردی است که جامعه از نابرابری احساس می کند و این درد با بهبود ساختارها تسکین پیدا خواهد نمود.
منبع: كونفه
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب