رییس پژوهشگاه ابن سینا:
ناباروری به پایان رسیده است
به گزارش کونفه رئیس پژوهشگاه و مرکز درمان ناباروری ابن سینا اظهار داشت: با عنایت به تنوع روش های موجود و اینکه برای هر نوع علت ناباروری، حتی فقدان اسپرم و تخمک، روش درمانی متناسب وجود دارد، میتوان گفت ناباروری به پایان رسیده است.
دکتر محمدرضا صادقی اضافه کرد: البته شرط رسیدن به پایان ناباروری، صبر، پشتکار و تداوم و هم انتخاب یک مرکز درمانی جامع و کارآمد است و زوج های نابارور باید بدانند که برای رسیدن به پایان ناباروری لازم این مسیر را با همدلی و امید طی کنند.
به گزارش روز دوشنبه مرکز درمان ناباروری ابن سینا، فناوری های کمک باروری یا ART (Assisted reproductive technologies) به مجموعه روش هایی اطلاق می شود که برای درمان ناباروری به کار می رود و طیفی گسترده از روش آی یو آی تا درمان های جایگزین را در برمی گیرد.
وی خاطرنشان کرد: طیف متنوعی از روش های کمک باروری و درمان های جایگزین برای ناباروری وجود دارد که خوشبختانه همه این روش ها با کیفیت ممتاز و در استانداردهای جهانی در کشور ما و مرکز ابن سینا در دسترس زوج ها قرار دارد.
جنین شناس و رئیس پژوهشگاه و مرکز درمان ناباروری ابن سینا درباره روش های کمک باروری اظهار داشت: به مجموعه روش هایی که برای شکل گیری، نگهداری و انتقال جنین از آنها استفاده می شود، روش ها یا فناوری های کمک باروری گفته می شود. ناباروری دلایل مختلفی دارد که می تواند مردانه، زنانه و یا مشترک باشد و حدود ۱۰ درصد از موارد ناباروری هم فاقد علت مشخص اند. بر مبنای بررسی های تشخیصی و مشخص شدن علت یا علل ناباروری، روش کمک باروری مناسب به زوجین پیشنهاد می شود.
صادقی درباره آی یو آی بعنوان ساده ترین روش کمک باروری، توضیح داد: روش آی یو آی (IUI) یا تزریق داخل رحمی اسپرم ساده ترین تکنیک کمک باروری است که در آن، اسپرم های سالم مردان در محیط مخصوص آزمایشگاهی جداسازی و شستشو می شوند و توسط متخصص زنان به صورت مستقیم به داخل رحم زنان تزریق یا انتقال داده می شود. این روش در مواردی همچون ناباروری با علل ناشناخته، ابتلای خانم به اندومتریوز خفیف، اختلالات مخاط دهانه رحم، تعداد کم اسپرم، تحرک کم اسپرم و اختلالات نعوظ و انزال کاربرد دارد.
رییس پژوهشگاه و مرکز درمان ناباروری ابن سینا اضافه کرد: گاهی می شنویم که روش آی یو آی در مطب ها یا مراکز غیرتخصصی انجام می شود. در حالیکه زوج های باید بدانند سلول اسپرم بسیار حساس و در مقابل عوامل محیطی صدمه پذیر است. از آنجائیکه یک اسپرم مقرر است تخمک را بارور کند و خصوصیات ژنتیکی پدری را به جنین منتقل کند، باید محیط و شرایطی فراهم گردد که در روند استحصال، جداسازی و آماده سازی اسپرم کمترین صدمه به آن وارد شود که در مطب ها و مراکز غیرتخصصی چنین شرایط و تجهیزاتی وجود ندارد.
صادقی درباره روش آی وی اف (IVF)، اظهار داشت: منظور از آی وی اف، لقاح برون تنی یا لقاح آزمایشگاهی یا لقاح مصنوعی است که در ابتدا به همه روش های کمک باروری اطلاق می شد، اما با گذشت زمان به یک روش کمک باروری خاص اطلاق شد. در این روش، تخمک از خانم و اسپرم از آقا گرفته می شود و این گامت ها در محیط کشت آزمایشگاهی که مشابه محیط رحم طراحی شده است، کنار یکدیگر قرار داده می شوند تا اسپرم تخمک را بارور کند.
وی افزود: در مرحله بعد جنین بعد از سه تا پنج روز کشت به داخل رحم خانم منتقل می شود. این روش در مواردی همچون تعداد اندک اسپرم، اندومتریوز متوسط و شدید، انسداد لوله های فالوپ، اختلالات تخمک گذاری و احتمال انتقال بیماری یا ناهنجاری ژنتیکی به جنین کاربرد دارد.
این جنین شناس درمورد روش میکرواینجکشن بعنوان انقلابی در فناوری های تولیدمثلی، توضیح داد: روش آی وی اف برای اولین بار در سال ۱۹۷۶ در انگلستان انجام شد، اما انقلاب اصلی در این عرصه در سال ۱۹۹۳ در بلژیک رقم خورد؛ جایی که روش کمک باروری میکرواینجکشن به جهان ارائه شد. روش میکرواینجکشن به معنای تزریق میکروسکوپی اسپرم به داخل سیتوپلاسم تخمک است.
وی افزود: سلول تخمک لایه های محافظ گوناگونی دارد که برای تحقق لقاح، اسپرم باید بتواند از این لایه ها بگذرد و به داخل تخمک نفوذ کند. در بعضی موارد اسپرم قادر به این کار نیست و بنابراین، روش آی وی اف نمی تواند کمک کننده باشد. در چنین مواردی، سلول اسپرم زیر میکروسکوپ با سوزن بسیار بسیار ریز (در مقیاس میکرون) به داخل تخمک تزریق می شود.
صادقی اضافه کرد: از آنجائیکه در این روش اسپرم توسط متخصص جنین شناس و با امکان بزرگ نمایی ۴۰۰ تا ۶۰۰ برابر انتخاب می شود، شانس تشکیل جنین با کیفیت و در نتیجه، موفقیت درمان افزایش می یابد. در روش آی وی اف این اسپرم ها کاربردی نداشتند؛ چونکه توانایی لازم برای بارورسازی تخمک را حتی در محیط آزمایشگاهی نداشتند.
وی تصریح کرد: در روش میکرواینجکشن حتی اگر چند عدد اسپرم زنده و سالم در نمونه بافت بیضه یا اپیدیدیم یافت شود، با تزریق مستقیم آنها به تخمک امکان تشکیل جنین وجود دارد. امروزه به علت دقت و میزان موفقیت بالاتر روش میکرواینجکشن، اغلب مراکز جهان از این روش استفاده می نمایند.
درمان های جایگزین ایستگاه آخر درمان ناباروری
این جنین شناس درمان های جایگزین را ایستگاه آخر مسیر درمان ناباروری دانست و اظهار داشت: منظور از درمان های جایگزین ناباروری، روش های اهدای تخمک، اهدای جنین و رحم جایگزین است که میتوان آنها را پیچیده ترین و آخرین مرحله از درمان ناباروری دانست. در مواردی که خانم فاقد تخمک است یا تخمک او کیفیت لازم برای باروری را ندارد و یا خطر انتقال بیماری یا ناهنجاری ژنتیکی از مادر به فرزند وجود دارد، از تخمک اهدایی، یعنی تخمک باکیفیت یک خانم دیگر برای آی وی اف استفاده می شود.
صادقی اظهار داشت: همینطور در مواردی که آقا فاقد اسپرم مناسب برای باروری است، یا هم آقا و خانم فاقد گامت مناسب اند و یا خطر بروز ناهنجاری ژنتیکی در جنین وجود دارد، از جنین اهدایی، یعنی جنین سالم و باکیفیت یک زوج دیگر استفاده می شود.
رییس پژوهشگاه و مرکز درمان ناباروری ابن سینا خاطرنشان کرد: کلینیک درمان های جایگزین مرکز درمان ناباروری ابن سینا در زمینه این خدمات ساز و کار بسیار دقیق و کارآمدی دارد. مهم ترین اصل در اهدای تخمک و جنین محرمانگی است. متأسفانه در بعضی مراکز درمانی به زوجین متقاضی اهدا گفته می شود که خودشان اهداکننده را معرفی کنند، در حالیکه این رویکرد کاملاً مغایر اصل محرمانگی است.
وی اضافه کرد: مصالح و سلامت روانی و عاطفی فرزند حاصل از اهدا در آینده و همچنین، پیچیدگی های در ارتباط با ارث و نسب ایجاب می کند که هیچ کس، حتی خانواده های زوجین از این مساله آگاه نباشند و طرفین اهداکننده و اهداگیرنده هم به هیچ وجه یکدیگر را نشناسند و هیچ گونه اطلاعاتی درباره یکدیگر نداشته باشند. این موازین با دقت و جدیت در کلینیک درمان های جایگزین مرکز ابن سینا رعایت می شود و حتی پرونده های در ارتباط با اهدا در سیستمی جداگانه بایگانی می شوند و دسترسی مدیران مجموعه به این سیستم هم محدود است.
صادقی درباره روش رحم جایگزین اظهار داشت: گاهی زنان به دلایلی همچون بیماری های زمینه ای، ناهنجاری های ساختاری رحم، سابقه مبتلا شدن به بدخیمی و جراحی و... قادر به حاملگی نیستند. یعنی زوجین از نظر توان باروری و تولید اسپرم و تخمک مشکلی ندارند، اما خانم توان حمل نگهداری جنین در ۹ ماه حاملگی را ندارد. در چنین مواردی، خانمی که مادر جایگزین نامیده می شود، می پذیرد که جنین این زوج را در رحم خود حمل کند و بعد از زایمان فرزند را به پدر و مادر بیولوژیک تحویل دهد.
وی اضافه کرد: از آنجائیکه مقرر است جنین یک زوج به مدت ۹ ماه در رحم خانم دیگری باشد و طرفین مناسبات پیچیده و گوناگونی دارند، لازم است یکدیگر را بشناسند و یک قرارداد دقیق و کامل برای تبیین شرایط متعدد این ارتباط، همچون چگونگی انجام مراقبت های بارداری، مسائل مالی و... بین دو طرف تنظیم شود. همچنین، حاملگی تجربه ای دشوار است که برای مادر جایگزین به مراتب دشوارتر است؛ چونکه در نهایت فرزند را به والدینش تحویل خواهد داد، ازاین رو به مشاوره ها و حمایت های روانی و عاطفی نیاز دارد.
صادقی اظهار داشت: در کلینیک درمان های جایگزین مرکز درمان ناباروری ابن سینا همه ابعاد این روش درمانی به دقت پوشش داده شده است؛ مادر جایگزین از نظر سلامت جسمی و روانی به دقت پایش می شود، مشاوران حقوقی این کلینیک ابعاد حقوقی این روش را برای طرفین تبیین می کنند و با عنایت به شرایط دو طرف قرارداد دقیق و جامعی تنظیم می کنند و همچنین، مشاوران و روانپزشکان این کلینیک خدمات مشاوره ای و حمایتی لازم را به آنها عرضه می کنند.
منبع: كونفه
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب