دختران 30 درصد كمتر از پسران آرزو می كنند
به گزارش کونفه خراسان نوشت: خودپنداره منتقل شده از جانب خود، خانواده و جامعه به پسران بسیار دقیق و شفاف است اما چرا این خودپنداره به دختران منتقل نمی شود؟
«اگر نوجوانی رویایی داشته و عاشق رسیدن به آن باشد شب و روز به آن فکر می کند؛ اگر واقعا هدفش را دوست داشته باشد، حتما برای رسیدن به آن تلاش هم می کند.» این صحبت های نازگل است ؛ دختر 14 ساله ای که در یک شهر صنعتی زندگی می کند و حدودا همه جور امکاناتی برای فکر کردن به آرزوهایش دارد و تنها مانعی که حاضر است با آن بجنگد، مخالفت احتمالی خانواده اش است. نوجوانی دوره ای است که افراد به یک بلوغ فکری و شناخت نسبی نسبت به خود و علایق شان می رسند؛ بعلاوه به نوع ابتدایی از قوه تشخیص و تصمیم گیری در مورد آینده دست پیدا می کنند. برخی از نوجوان ها آرزوهای رنگارنگ زیادی دارند که شاید سال به سال تغییر کند اما بیشتر آنها در همین سنین به اصلی ترین خواسته درونی خود بعنوان آرزو می رسند. یک هدف بزرگ که همه تلاش و تمرکزشان را می گذارند تا به آن برسند. اما چه می شود که برخی نوجوانان هیچ تعریف و تصویر ذهنی از آرزو ندارند؟ جنسیت و سطح فرهنگی و اجتماعی خانواده در کنار برخورداری از امکانات آموزشی و تربیتی بدون شک در ساخته شدن آرزوی ذهنی در نوجوان مهم ترین تاثیرگذاری را دارد. خودپنداره ای که به پسران منتقل می شود ولی به دختران نه جالب است بدانید مطابق با یک نظرسنجی انجام شده از جانب سازمان بهزیستی، میزان آرزوی دختران نسبت به پسران ۳۰ درصد کمتر است. بر مبنای همین نظرسنجی آرزوهای پسران بسیار روشن بوده است. مدیر کل دفتر امور صدمه دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور ضمن اشاره به اهمیت طراحی محیط مطابق با زیست زنانه در جهت رسیدن به توسعه پایدار، می گوید: «خودپنداره منتقل شده از جانب خود، خانواده و جامعه به پسران بسیار دقیق و شفاف است اما چرا این خودپنداره به دختران منتقل نمی شود؟»
برداشتن موانع گاهی سخت و گاهی سهل نازگل که خواندن مهندسی کامپیوتر و مهاجرت به یک کشور دیگر هدف بزرگ ذهنی اش است در مورد موانع آرزوهایش به شهروند آنلاین می گوید: «حتی اگر خانواده اش هم با هدفی که یک نوجوان در ذهنش دارد، مشکل داشته باشد، او می تواند با نشان دادن هدف هایش آنها را قانع کند. هدف داشتن به نظر من در زندگی ما معجزه می کند؛» او البته قبول دارد که برداشتن موانع پیش روی امکان دارد سهل یا سخت و بسیار چالش برانگیز باشد. صحبت از آرزوهایش را با این جمله تمام می کند: «هیچ چیز غیر ممکنی در دنیا وجود نداره.» بزرگ ترین آرزو برای سینای 15 ساله، رسیدن به شغل مورد علاقه اش یعنی برنامه نویسی است: «خیلی به این شغل فکر می کنم و دوستش دارم، اما اینکه چه موانعی جلوی راهم باشه تا حالا بهش فکر نکردم؛ هم اکنون که دقت می کنم بعید می دانم موانع زیادی داشته باشد؛ در واقع آرزوی شغلی به تلاش و اراده خود آدم بستگی دارد برای کنکور و ورود به دانشگاه و مسیر شغلی.» سینا هم در تهران و با امکانات شهری زندگی می کند و آرزویش را دست یافتنی می داند: «هدفی که من دارم هدف منطقی ای هست. من هیچ ابهامی برای رسیدن به این هدف نمی بینم و از نظر خانواده هم الزامی برای کار خاص نداشته ام. همه تلاشم از همین حالا یاد گرفتن مقدماتی برنامه نویسی است.» قاطعیتی که در لحن این پسر نوجوان است، روشن بودن رویای دست یافتنی اش را نشان داده است. سوال از آرزوها را بهار 16 ساله، با توضیح تفاوت آرزوهایش از بچگی تا نوجوانی پاسخ می دهد: «الان آرزوهایم نسبت به بچگی فرق می کند؛ من در سنین پایین تر دوست داشتم فرشته شوم یا مثلا یک شخصیت کارتونی باشم؛ یعنی آرزوهای خیالی.» خیلی زیاد به آینده قشنگ تر فکر می کنم هم اکنون آرزوهایمان واقعی تر شده و قابلیت اجرایی شدن دارد. بهار عاشق بازیگری تئاتر است: «دوست دارم بازیگر خیلی خوب در تئاتر شوم و همبازی بازیگران خوب و شناخته شده.» او در راه رسیدن به آرزوهایش هر کتابی که می خواند تلاش می کند ارتباطی با تئاتر در آن پیدا کند: «ما در این سن وسال، خیلی زیاد به هدف هایمان و آینده قشنگ ترمان فکر می نماییم، اما شاید موانعی هم پیش رو باشد. مثلا جنسیت؛ یا پذیرش جامعه. مثلا من فکر می کنم در کشورم دختر نمی تواند وکیل خوبی شود.» به قول طاووسی در این میان پسرها الگوهای بهتری دارند؛ دختران نه. برای دختران کم کاری کردیم و دودش به چشم همه جامعه می رود. 30 درصد آرزوی کمتر یعنی دختر ما نمی داند مقرر است به کجا برسد بهار که خودش در خانواده ای فرهنگی تربیت شده ادامه می دهد: «محدودیت های دیگر هم وجود دارد مثل تفکرات سنتی در بعضی خانواده ها که امکان دارد برای دخترها بیشتر و سختگیرانه تر اجازه رسیدن به آرزوهایش را بدهند. یا اینکه نوجوان چه دختر چه پسر در شهر یا روستایی زندگی کند که امکانات رسیدن به آرزو برایش مهیا نباشد.» اهمیت نقش سلامت دختران در توسعه پایدار «نقش ابعاد کلی سلامت دختران در توسعه پایدار» وبیناری است که با محوریت توانمندسازی روانی اجتماعی دختران در توسعه پایدار به همت جهاد دانشگاهی واحد الزهرا(س) برگزار گردید. محمود علی گو در این وبینار می گوید: «اغلب اوقات گفته می شود دختران و زنان در معرض صدمه های اجتماعی قرار دارند که می توان گفت علت آن آماده نکردن محیط بر قاعده زیست زنانه است که درنهایت به بروز صدمه های اجتماعی برای زنان منجر می شود.» این صدمه ها البته بیشتر در مناطق کمتر برخوردار نمود پیدا می کند؛ صدمه ها دقیقا از جایی آغاز می شود که میزان دختران بازمانده از تحصیل، در معرض خشونت بخصوص خشونت خانگی و بی سوادی بیشتر می شود چرا به دختران اعتماد به نفس برای آرزو کردن نمی دهیم مبحث تفاوت آرزو کردن در دختران و پسران را با سمیرا طاووسی، روانشناس کودک و نوجوان مطرح کردیم. او به شهروند آنلاین می گوید: «چیزی که در جامعه ما مشهود به نظر می آید، این است که به صورت کلی در جامعه اعتماد به نفس خوبی به دختران خود نمی دهیم. حسی که خودکارآمدی را در دختران بیدار کند و او بداند در زندگی چقدر موثر است.» او ادامه می دهد: «خودکارآمدی دقیقا وابسته به همان احساس اعتماد به نفس است. جامعه این حس را به دختران نمی دهد؛ شاید در خانواده این حس بیشتر القا شود.» این روانشناس به مثال اخیر پررنگ شده در جامعه اشاره می کند: «همین جریان پیش پا افتاده حذف تصویر دختران از کتاب سوم دبستان؛ این کار چه پیامی به دختر 9 ساله می دهد؟ اینکه تو مهم نیستی و به سادگی از جلد کتاب حذف می شوی.» او ضمن اشاره به نتیجه نظرسنجی که آرزو کردن در دختران را 30 درصد کمتر نسبت به پسران نشان داده، تاکید می کند: «باید ببینیم ریشه کجاست. دختران جامعه ما در سریال ها و فیلمها چطور نشان داده می شوند؟ چقدر امثال مریم میرزاخانی را برای دختران خود الگو قرار می دهیم ؟ پررنگ های جامعه ما بیشتر آقایان هستند؛ در ورزش و تحصیل و.. ما متاسفانه الگوسازی خوب برای دختران مان نداشته ایم.» نداشتن الگوی اجتماعی خوب و عدم القای این حس که با تلاش می توانید به هر چیزی که دوست دارید برسید، سبب ایجاد خلاء بزرگ در جامعه برای نوجوانان شده است. طاووسی اعتقاد دارد در این خلاء، الگوسازی به دست امثال شاخ های اینستاگرام افتاده: «وقتی جامعه الگوی مناسبی به نوجوان نمی دهد، او الگویش را از هرچیز که دم دستش باشد پیدا می کند. شاخ های اینستاگرام نماد نشان دادن ظاهر زیبا هستند و نوجوان تصور می کند اگر به ظاهرش برسد موفق می شود. اینجاست که فاجعه آغاز می شود. نوجوانی که باید با تمرکز بر درس، آینده اش را بسازد به فکر جراحی بینی اش می افتد تا در جامعه دیده شود. طاووسی ضمن اشاره به اینکه 30 درصد عدد کمی نیست و واقعا ناراحت کننده است، می گوید: «بخش اعظمی از جامعه ما را دختران می سازند و اینها مقرر است مادران فردای جامعه ما باشند و فرزندان آینده ایران را تربیت کنند، اما چه کار نماییم که دختران مان احساس رضایت کنند؟ بچه های امروز به برکت اینترنت چیزهای خیلی زیادی می بینند و با هیچ چیز احساس رضایت نمی کنند.» اهمیت بسیار زیاد الگوسازی برای نوجوان متاسفانه جامعه نتوانسته ارزش گذاری خوبی برای الگوی نوجوانان داشته باشد. این روانشناس تاکید می کند: «در سن نوجوانی الگوها خیلی مهم است؛ در درس خواندن، ورزش و هنر باید الگوی موفق به دختران و پسران ارائه دهیم. ولی این کوتاهی در الگوسازی سبب شده نوجوانان رها شوند. در حالیکه اینترنت برایشان الگو می سازد.» به قول طاووسی در این میان پسرها الگوهای بهتری دارند؛ دختران نه. برای دختران کم کاری کردیم و دودش به چشم همه جامعه می رود. 30 درصد آرزوی کمتر یعنی دختر ما نمی داند مقرر است به کجا برسد. آرزو اگر دست یافتنی باشد به هدف تبدیل می شود. طاووسی می گوید: «دختر امروزی آرزویش دیگر خانم دکتر شدن نیست؛ چون مشاور در زمان انتخاب رشته به او می گوید 600 هزار نفر پشت کنکور تجربی مانده اند و از ما بهتران، پزشکی قبول می شوند. پس دیگر جایگاهی برای آرزویش نمی ماند. رفته رفته آرزوها ریزش پیدا می کند و رنگ غیر واقعی به خود می گیرد.» همین می شود آرزو به رویای پوچ برایش تبدیل می شود و نهایت آرزویش این می شود که مهاجرت کند. دوراهی اجتماعی پیش روی دختران مدیرکل دفتر امور صدمه دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی در وبینار نقش ابعاد کلی سلامت دختران در توسعه پایدار، به دوراهی اجتماعی که پیش روی دختران قرار می گیرد اشاره می کند که ادامه تحصیل و اشتغال مصداق های آن است: «باید به مولفه های موثر در توانمندسازی فردی و اجتماعی زنان و دختران پرداخت. نقش، هویت و ارزش زنان باید در جامعه مشخص باشد تا مطالبه گری زنان در عرصه اجتماعی واضح شود.» علی گو، از مولفه های موثر در توانمندی دختران به ایجاد عزت نفس، تقویت و آموزش مهارت های زندگی، مهارت های تاب آوری، بهبود و افزایش رضایت از خود اشاره می کند که تمرکز بر آنها می تواند توسعه پایدار بر محور زیست زنانه را تقویت کند. 2323
منبع: كونفه
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب